Arytmia serca: przyczyny Arytmie mogą się pojawić m.in. przy miażdżycy, nadciśnieniu tętniczym, chorobie zastawek serca, chorobie niedokrwiennej. Mogą też towarzyszyć cukrzycy, zaburzeniom pracy tarczycy, zespołowi WPW, nadciśnieniu, zakażeniom wirusowym, bakteryjnym i grzybiczym.
Jakie objawy przy arytmii serca?
W rozpoznaniu zaburzeń rytmu serca należy przede wszystkim dokładnie osłuchać pacjenta i zbadać jego tętno. Następnie wykonuje się badanie EKG lub 24-godzinne EKG, jeśli skurcze nie pojawiają się zbyt często. U pacjentów ze zdiagnozowaną arytmią należy w każdym przypadku znaleźć jej przyczynę.
Co to jest arytmia serca?
O arytmii mówimy wówczas, gdy nasze serce bije zbyt wolno, zbyt szybko lub nieregularnie. U zdrowego człowieka częstość akcji serca wynosi 60-80 uderzeń na minutę, a praca mięśnia sercowego jest rytmiczna i nieprzerwana.
Czy arytmia serca jest śmiertelna?
Większość przypadków arytmii serca mija bez większej szkody dla zdrowia, niekiedy jednak nawet niewielkie zaburzenia rytmu powodują groźne następstwa: zasłabnięcia, zawroty głowy, a nawet mogą stanowić śmiertelne zagrożenie.
Jak pozbyć się arytmii serca?
Najskuteczniejszą metodą leczenia groźnych dla życia arytmii, w tym wcześniej wspomnianego migotania komór, jest implantowanie wszczepialnych kardiowerterów – defibrylatorów, ponieważ jest to jedyna metoda mogąca skutecznie umiarowić te potencjalnie groźne dla życia arytmie.
Czy można wyleczyć arytmię serca?
Arytmie leczy się tzw. lekami antyarytmicznymi, ale lekarze niechętnie przepisują je pacjentom z powodu licznych działań niepożądanych. Badania dowodzą, że tego typu leki mogą nawet powodować zaburzenia pracy serca. Z tego powodu poszukuje się nowych metod leczenia.
Czy arytmia serca może się cofnąć?
Leczenie arytmii serca jest uwarunkowane jej postacią. Form napadowych się nie leczy, ponieważ są one okresowe i ustępują samoistnie. Leczenie farmakologiczne wdraża się, gdy arytmia ma postać przetrwałą lub utrwaloną i zagraża zdrowiu pacjenta.
Jak długo można żyć z arytmia serca?
Osoba cierpiąca na migotanie przedsionków w określonych sytuacjach może umrzeć w ciągu kilku najbliższych sekund, jak też cieszyć się względnie normalnym życiem przez lata, a nawet dekady, przy wciąż jednakże ciążącym nad nią ryzyku potencjalnie śmiertelnych konsekwencji, takich jak udar niedokrwienny mózgu.
